واکاوی وقوع جرائم اجتماعی، از منظر حاشیه‌نشینی و نظریه شکاف دانش

زمینه و هدف: حاشیه‌نشینی و سکونت در زاغه‌ها و حاشیه شهرهای بزرگ، همواره بسترساز معضلات و جرائم فراوانی است. یکی از مهم‌ترین دلایل عمیق شدن این معضلات، فقر آگاهی‌های اجتماعی ساکنان این مناطق است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر حاشیه‌نشینی بر وقوع جرائم اجتماعی، با در نظر گرفتن نظریه شکاف دانش اجتماعی در مناطق حاشیه‌نشین کلان‌شهر زاهدان است. روش‌شناسی: پژوهش از نوع کاربردی- پیمایشی و در زمره مطالعات مقطعی است. جامعه آماری پژوهش، کارشناسان سیاسی و اجتماعی استانداری سیستان و بلوچستان، کارشناسان اجتماعی فرمانداری، کارشناسان معاونت اجتماعی نیروی انتظامی شهرستان زاهدان و کارشناسان معاونت اجتماعی اداره کل بهزیستی استان بوده‌اند. مصاحبه حضوری و یک پرسشنامه دو قسمتی محقق ساخته با روایی مطلوب و پایایی (85/0=r)، ابزار جمع‌آوری داده‌ها بوده و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار آماری،Spss انجام شده است.  یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که پیچیدگی مؤلفه‌های محیط اجتماعی حاشیه شهرها و تهدیدهای متعدد آن از یک‌سو و مسئله شکاف دانش و فقر آگاهی‌های اجتماعی ساکنان آن از سوی دیگر، هر کدام به نوبه خود می‌تواند بسترساز مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عدیده‌ای در جامعه باشد که همه این معضلات و تبعات ناشی از آن، تهدیدهای مهم و جدی در افزایش وقوع جرائم اجتماعی و همچنین در برقراری و بسط امنیت مناطق حاشیه‌ای و نهایتاً اجتماعات شهری به شمار می‌آید.